بررسی‌های میدانی اکوتاک نشان می‌دهد قیمت مسکن در پردیس به‌طور متوسط بین ۲ میلیارد و ۳۵۰ تا ۲ میلیارد و ۴۸۰ میلیون تومان برای آپارتمان‌هایی با متراژ ۸۴ تا ۸۵ متر و امکاناتی نظیر پارکینگ، آسانسور و انباری است.
محسن بیات، متخصص مدیریت شهری، با اشاره به کاهش شدید قدرت خرید مسکن در میان مردم، می‌گوید: «امروز نه تنها خرید مسکن، بلکه حتی اجاره‌نشینی نیز دیگر تضمینی برای داشتن سرپناه نیست.» او تأکید دارد که عملکرد تقنینی و اجرایی دهه‌های اخیر در حوزه مسکن ناکارآمد بوده است: «اگر سیاست‌های کارآمدی وجود داشت، دست‌کم ساکنان شهرهای کوچک می‌توانستند خانه‌دار شوند؛ اما برنامه‌ها همواره به سمت گران‌سازی حرکت کرده‌اند.»
در حالی که بازار مسکن در ایران هر روز بیش از گذشته از دسترس عموم مردم خارج می‌شود، برخی کارشناسان معتقدند ریشه این بحران تنها در شاخص‌های اقتصادی نیست؛ بلکه به سیاست‌گذاری‌های کلان، نگرش حاکم بر شهرسازی و حتی گسست فرهنگی در معماری و ساخت‌وساز شهری بازمی‌گردد.
بیات افزود: «ما در قالب انبوه‌سازی، مردم را در فضاهایی شبیه قوطی کبریت جای داده‌ایم و شهرسازی نیز متأثر از همین نگاه است. بسیاری از شهرهای اقماری همچون پردیس و پرند، صرفاً سکونتگاه‌هایی بدون هویت شهری‌اند که فاقد زیرساخت‌های لازم برای زیست انسانی‌اند.»
