آمارهای رسمی نشان می‌دهد که تعداد زیادی از مردم ایرانی با بحران سرپناه مواجه هستند. به‌گونه‌ای که نه‌تنها امکان خرید مسکن برای بسیاری از خانوارها را ندارند، بلکه اجاره‌نشینی نیز به یکی از چالش‌های جدی آن تبدیل می‌شوند. بنابر گزارش وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که در سال ۱۴۰۳ منتشر شده است، افزایش هزینه‌های مسکن در برخی از استان‌ها از جمله البرز و قم، باعث می‌شود تا بخشی از مردم در فقر مسکن باشند.
در پایتخت نیز وضعیت نگران کننده است. طبق آمارها، حدود نیمی از خانوارهای تهرانی مستأجر هستند.
با این حال، آنچه بیشتر باعث تعجب است، تعداد مستاجرانی است که حدود 3 میلون می باشند.
عدم توازن میان عرضه و مصرف، از عوامل اصلی رشد بی‌وقفه قیمت خرید و اجاره مسکن در ایران می‌شود.
استراتژی‌هایی که با ورود این واحدهای خالی به بازار می‌تواند فشار وارد کند و باعث کاهش این بی ثباتی شود.
آمارهای ارائه‌شده همچنین نشان از ضعف گویایی در سطح قوانین و سیاست‌گذاری بخش مسکن دارد. متخصصان حوزه پیش‌تر بارها بر ضرورت تخصیص زمین‌های مناسب برای ساخت‌وساز و ارائه مداوم و منطقی این بانک‌ها به انبوه‌سازان ایجاد کرده‌اند. پیشنهادهایی که همچنان در انتظار اجرای باقی مانده‌اند
