بسیاری از متقاضیان خرید مسکن در شهر تهران به سبب گستردگی شهر تهران پارامترهایی را در ذهن خود مرور کرده و سعی میکنند با توجه به بودجه خودشان در منطقه‌ای خرید ملک انجام بدهند که بیشترین گزینه‌های مورد دلخواه را با انچه اقتصادی میدانند دارا باشد.
معمولا این الویت‌ها با توجه به ملاحظات اقتصادی افراد بسته به مناطق مختلف شهر متفاوت هستند.
یکی از این ملاحظات انتخاب محله‌های مختلف به لحاظ بافت جمعیتی است و دیگری فرهنگ منطقه و دسترسی‌های منطقه به محل کار و همچنین داشتن امکانات رفاهی و فضای سبز و آموزشی و غیره می باشد.
به عنوان مثال کسانی که قصد خرید خانه در مناطق شمالی شهر تهران را دارند بیشتر آرامش محل سکونت، دسترسی به امکانات رفاهی و فضای سبز برایشان حائز اهمیت است. بسیاری ترجیح می‌دهند در محله‌هایی سکونت داشته باشند که احساس امنیت بیشتری ایجاد کند. برخی نیز برند محله را مهم‌تر از مسائل مربوط به ترافیک و شلوغی میدانند.
در شرق تهران، خریداران بیشتر به دنبال محیطی آرام و خلوت هستند. دسترسی به حمل‌ونقل عمومی برای آن‌ها اهمیت کمتری دارد، اما فضاهای سبز و دوری از مکان‌های شلوغ مثل بازار، مساجد و مدارس جزو اولویت‌هایشان است.
ازطرفی، در غرب تهران، خریداران بیشتر به سرسبزی و زیبایی محله توجه میکنند و حاضرند برای یک منطقه آرام، هزینه بیشتری بپردازند.
در مناطق مرکزی، نزدیکی به مراکز اداری و تجاری و همچنین دانشگاه‌ها یکی از مهم‌ترین فاکتورهاست. در این محدوده، افراد عمدتاً به دنبال سهولت در رفت‌وآمد و دسترسی سریع به اتوبان‌ها هستند.
در جنوب تهران، نزدیکی به مترو و حمل‌ونقل عمومی در اولویت قرار دارد، زیرا بسیاری از ساکنان این مناطق برای دسترسی به فرصت‌های شغلی در سایر بخش‌های شهر نیازمند سیستم حمل‌ونقل عمومی کارآمد هستند.
به طور کلی، یافته‌ها نشان می‌دهد که در کنار قیمت، ویژگی‌های محله‌ها نقشی کلیدی در تصمیم‌گیری خریداران مسکن ایفا می‌کند و این معیارها بسته به منطقه، تفاوت‌های محسوسی دارند.
